Lichaam & geest
Ons bewustzijn - ons begrip van de werkelijkheid - is beperkt: ons verstand kan er niet bij.
Volgens Comenius is de wereld tot aanvang gekomen vanuit de volstrekte duisternis van het onbewuste, zoals een kind geboren wordt uit de moederschot.
De heelheid van het leven 
De oude (oosterse) wijsheid biedt ons volop antwoorden op complexe levensvragen van alle tijden.
Tao – een basaal concept van de oosterse filosofie - een
kernbegrip van het taoïsme - betekent de Weg, de Stroom of het eeuwig
Beginsel van het leven waaruit alles voortvloeit. De Bron van alles én de bestemming van alles zonder begin en
zonder einde. Tao is vormloos en laat zich
niet in woordentaal uitdrukken. Het is een mysterie.
Tai Chi - bestaande uit de oud-Chinese begrippen Yin en Yang - drukt de eenheid van het leven uit. Het leven manifesteert
zich door deze tegengestelde principes of krachten. Kwaliteiten van het bestaan die elkaar aanvullen en slechts in relatie
tot elkaar bestaan, zoals licht en donker. De werkzame krachten zijn: scheppend, destructief en/of in stand houdend,
Eenheid
|
In de huidige tradities wordt over de mens in een tweedeling gedacht: het fysieke lichaam en de ziel (psyche). In
de oudheid, en ook in het vroege christendom, was er echter sprake van een driedeling. De geest werd er ook
ook genoemd, als een essentiële en onvergankelijke component. De Levenskracht die in het (hart)centrum van ons
wezen zetelt: het bewustzijn dat ons denken, voelen en willen beïnvloedt.
|
De essentie
Interactie
 |
De essentie van het leven is groei. Alles in de natuur is er op gericht en alles volgt een eigen groeicode. Dit natuurlijke proces wordt gestuurd door de Universele Intelligentie. De schepping is echter aan verandering en beschadiging onderhevig, de mens inbegrepen. Het aangeboren vermogen om te vernieuwen en aan te vullen is dan ook onmisbaar en alle levende organismen beschikken er over. In veel opzichten is het leven zelf een voortdurend herstelproces: het zoeken naar evenwicht te midden van verandering.
|
|
Lichaam en geest beïnvloeden elkaar. Alles wat we meemaken wordt niet alleen in onze geest verankerd
maar ook in ons lichaam. Door onze levenshouding - met name onze (negatieve) reactie op verandering - beïnvloeden wij onze gezondheid. Onze geest kan een genezende kracht uitoefenen op ons lichaam, mits wij onze wilskracht aanwenden in één richting; een waar ontspanning, voorstellingsvermogen en innerlijk (krachtig) bewustzijn met elkaar samenwerken. De bewuste interactie stimuleert het zelfgenezend vermogen.
Programmering De sociale omgeving is bepalend voor de primaire vorming van ons geestelijke ‘ik’ - wat we denken over onzelf en de wereld. Gaandeweg kunnen wij geestelijk ontwaken en ontdekken dat die programmering niet voldoet of niet (meer) bij ons past. Wij kunnen dan er bewust voor kiezen om ons innerlijk te 'moderniseren'. Het is alsof ons geestelijk huis, waar we ons niet meer goed bij voelen (gedeeltelijk) gesloopt en verbouwd wil worden. |
De Geest
 |
De universele Geest wordt als het universele Beginsel of de goddelijke Vonk beschouwd (waarvan geen bespiegeling mogelijk is). Het is de geestelijke kern die ons verbindt en wat we met elkaar en het universum delen. De levensadem die de mens - volgens het scheppingsverhaal van Genesis - wordt ingeblazen. Vanaf dat moment is de mens een lévende ziel. De Geest is puur, zuiver en rein. Tijdens het leven op aarde kan heel wat mis gaan met de ziel en wordt de oorspronkelijke bezieling bezoedeld met allerlei 'kwaad' waardoor de geestelijke puurheid en zuiverheid vertroebelt. |
Inwijding
Bij veel religies is er de notie dat zielen losgeraakt zijn van de Geest. De ziel is ‘gevallen’ en moet weer aan de Geest gekoppeld
worden. Dat vraagt om een inwijdingsweg, een innerlijke zoektocht naar ons geestelijk Thuis om je daaraan te (her)verbinden en je
(ziel) naar een hoger bewustzijnsniveau te bewegen. Religie gaat dan ook over het optrekken van de ziel aan de Geest. Dit spiritueel
proces wordt in diverse (mystieke) tradities anders verwoord maar het gaat om hetzelfde fenomeen.
De onderlinge verdeeldheid van mensen heeft veel te maken met godsbeelden en godsbeleving: een persoonlijke weerspiegeling
van de universele werkelijkheid.