Betekenis
|
Onder religie, of godsdienst, verstaat men een stelsel van verhalen, leefregels en/of rituelen
gebaseerd op geloof in een God (of goden) die men aanbidt. Feitelijk: een collectieve opvatting over hoe de wereld in elkaar zit en hoe het leven geleefd moet worden. In bredere zin duidt het woord religie op spirituele gevoelens met betrekking tot de zin van het leven, in relatie tot een grotere (universele) macht. Tevens: op het verenigen en (her)verbinden of beheersen [Sanskriet: yoga 'het juk']. Het gaat om het verenigen van lichaam & geest en het streven naar een staat van Zijn waarin de mens zich onder één juk met het goddelijke bevindt. Zich wezenlijk één voelt met het Leven.
|
|
* De vier grote hedendaagse religies zijn Jodendom, Christendom, Islam
en Hindoeïsme.
* De
bakermat van veel grote religies en levensfilosofieën is India. Het millennia
oude hindoeïsme,
uit diverse stromingen gevormd, heeft niet één bepaalde stichter. Dat heeft het boeddhisme wél,
met als
grondlegger Siddharta Gautama [Boeddha] die enkele eeuwen voor Christus leefde. Zijn
leer vormt een levensbeschouwelijke stroming die gaat over de kosmische orde en het pad naar
verlichting.
Christendom Zowel het Christendom als de Islam zijn geworteld in de
Joodse religie en hebben hetzelfde morele fundament
[de Tien Geboden]. Het millennia oude Jodendom - gevormd door een lange geschiedenis van slavernij, bezetting
en overheersing - werd door vele culturen beïnvloed. De Joden
geloofden dat hun God, die zich via deThora
openbaarde, de enige ware God
was. Maar de ideeën over hun heilige Schrift en de opvattingen rond eredienst in
de praktijk waren vaak tegenstrijdig. De komst van een baanbrekende spirituele leraar - Jezus van Nazareth - zou
hét antwoord
zijn op de vele misverstanden, sociale wanorde en onwetendheid.
 |
Jezus van Nazareth
De grondlegger van het (vroege) christendom staat te boek als
het Licht der wereld. Zijn woorden ‘mijn juk is zacht en mijn last is licht’ spreken boekdelen maar zijn boodschap viel destijds niet in goede aarde. Men begreep hem maar ten dele en dat is tot op
heden zo. Terwijl Jezus vrij eenvoudig over dé Levenskunst [Life Code] sprak - als dé Weg, de Waarheid en het Leven. Door middel van de parabels bracht hij de kern van de
universele waarheid over aan mensen uit alle tijden en culturen.
|
‘Wie heeft
Mij gezien, heeft God gezien’ – legde Jezus uit. Hij doelde er op de perfectie van zijn empathisch
vermogen en het universele (goddelijke) Bewustzijn dat hij belichaamde. Waar Liefde is, zijn ook wonderen. Een
andere uitspraak van Jezus ‘zoek eerst het Koninkrijk...' gaat over hetzelfde. De hoogste staat van Bewustzijn als
een verlichte, vrede- en liefdevolle staat van Zijn die naar een vervuld leven leidt. Een oprechte levenshouding.
Te bereiken door de (innerlijke) verbinding met de geestelijke Bron van Leven [de Geest /Abba Vader of God .
| Gaandeweg is de kern van Jezus’ boodschap naar de achtergrond verdreven, ondergesneeuwd door de starre regels en voorschriften van de cognitief georiënteerde kerkvaders. Leven in Gods Koninkrijk, met als kenmerk Free Flow of Love veranderde in leven in de kerk; stationeren in een van de gezindten, een soort branche offices. Daarbinnen ging veel fout maar dat werd 'netjes' verdoezeld want de Kerk moest groeien. Planmatig, manipulatief en (dwangmatig) schijnheilig. |
|
 |
Overigens is de basis voor het instituut kerk, zoals we dit nu nog kennen, gelegd onder de invloed van de keizer Constantijn (ca. drie eeuwen na Christus). Zijn naam stond synoniem voor ellende en onrust, waar hij vanaf wilde. Het lukte hem om Jezus' volgelingen te paaien, in ruil voor bescherming tegen vervolging. In de boodschap van vrede, van de groeiende beweging van de Joodse rabbi, vond hij een weg om zijn imago op te poetsen. De voorheen streng verboden christenbeweging werd tot een verplichte staatsreligie omgevormd. |
.