Betekenis
Onder religie, of godsdienst, verstaat men een stelsel van verhalen,
leefregels en/of rituelen,
gebaseerd op geloof in een God (of goden) die men
aanbidt. De vier grote hedendaagse religies zijn Jodendom, Christendom, Islam
en Hindoeïsme. In bredere zin duidt het woord religie op spirituele gevoelens
met betrekking
tot de zin van het leven, in relatie tot een
grotere (universele) macht.
Het woord religie [uit het Grieks afkomstig] betekent verenigen, (her)verbinden maar ook beheersen of herboren zijn [
overeenkomstig met het woord yoga [uit het Sanskriet het
juk]. Het gaat om het verenigen van lichaam & geest en het streven naar een staat van Zijn waarin de mens zich onder één juk met het goddelijke bevindt. Zich wezenlijk één voelt met het Leven.
De
bakermat van veel grote religies en levensfilosofieën is India. Het millennia
oude hindoeïsme, dat uit diverse
stromingen gevormd is, heeft niet één bepaalde stichter. Dat heeft het boeddhisme wél - dat uit het vroege hindoeïsme voortkomt - met als
grondlegger Siddharta Gautama [Boeddha] die enkele eeuwen voor Christus leefde.
Christendom Zowel het Christendom als de Islam zijn geworteld in de
Joodse religie en hebben hetzelfde morele fundament [de Tien Geboden]. Het millennia oude Jodendom, gevormd door een lange geschiedenis van slavernij en bezetting, werd door vele culturen beïnvloed. De Joden
geloofden dat hun God, die zich via de Thora openbaarde, de enige ware God
was. Maar de ideeën over hun heilige Schrift en de opvattingen rond eredienst in de praktijk waren vaak tegenstrijdig. De komst van een baanbrekende spirituele leraar - Jezus van Nazareth - zou hét antwoord
zijn op de vele misverstanden, sociale wanorde en onwetendheid.
De grondlegger van het (vroege) christendom staat te boek als
het Licht der wereld. Zijn woorden ‘mijn juk is zacht en mijn last is licht’ spreken boekdelen maar zijn leer viel zelden in de goede aarde. Men begreep hem maar ten dele en dat is tot op
heden zo. Terwijl Jezus vrij eenvoudig
over dé
Levenskunst sprak - als dé Weg, de Waarheid en het Leven. Door middel van de parabels bracht hij de kern van de
universele waarheid over aan mensen uit alle tijden en culturen.
‘Wie heeft
Mij gezien, heeft God gezien’ – legde Jezus uit. Hij sprak over het hoogste (goddelijke) Liefdesbewustzijn
dat hij belichaamde. Een andere uitspraak van Jezus ‘zoek eerst het Koninkrijk ...'' gaat over hetzelfde. Over de hoogste staat van BewustZijn ofwel de geestelijke volwassenheid. Een verlichte, vrede- en liefdevolle staat van Zijn die naar een vervuld leven leidt. Mede door het innerlijk verbonden te Zijn met de geestelijke Bron [de Geest of God].
Gaandeweg
is Jezus’ boodschap naar de achtergrond verdreven, ondersneeuwd door de starre
regels en voorschriften van de cognitief georiënteerde kerkvaders. Leven in Gods Koninkrijk, met als kenmerk Free Flow
of Love veranderde in leven in de kerk. Daarbinnen ging veel fout maar dat werd 'netjes' verdoezeld want de Kerk moest groeien.
Overigens
is de basis voor het instituut kerk, zoals we dit nu nog kennen, gelegd onder
de invloed van keizer Constantijn, ca. drie eeuwen na Christus. Het verhaal van
het late(re) christendom is alom bekend: eeuwen van conflicten en geweld. Na eeuwen van wederzijds gepest en wantrouwen is de tijd nog niet rijp voor een verregaande protestants-katholieke oecumene. De leerstellingen en kerkstructuren vormen een belemmering voor het levende christusbewustzijn.
Christenen verwarren vaak leven in Christus met het leven in een kerkelijk systeem. Ze spannen zich tot het uiterste in om aan allerlei regels en normen te voldoen en vragen zich af 'waar is God'' als het tegen zit. De paus bepaalt nog steeds de regels en ook de protestantse kerkleiders vervielen in deze valkuilen. Ze leren de gelovigen niets van zelfbewustzijn en de kunst van vallen en opstaan. Veel (jonge) mensen leven daardoor in angstige onzekerheid - ben ik wel goed genoeg? .
De toekomst is wat er vandaag wordt gezaaid...
De protestantse traditie uit de 19e eeuw
benadrukte het oordelende karakter van God om mensen emotioneel te raken en
zodoende tot het geloof te dwingen. De methode was belangrijker dan de
boodschap. Dit was van grote invloed op het huidige gods- en mensbeeld. Veel van die opvattingen zijn niet tegen een crisis opgewassen. En al wint de boodschap van liefde & genade steeds meer terrein, de kernboodschap
van Verlossing staat nog lang niet overal centraal.
. 'De wereld heeft een spirituele klimaatverandering nodig'