Bewustzijn

                                                                                                                                                    
            
           Vrijheid                                                                                                                                                              
 
 
           Er zijn maar weinig mensen die (innerlijk) werkelijk vrij zijn. Vrijheid is niet mogelijk zonder eerst door een proces 
           van bevrijding te gaan. Dit proces houdt in dat je je bewust wordt van je eigen (pijnlijke) geschiedenis, dat je beseft
           wat voor effect dat heeft gehad op je persoonlijke groei en dat je het aanvaardt. Om vervolgens je grenzen en 
           mogelijkheden te verkennen, je met je diepste potentieel te verbinden en het ten volle zinvol te benutten.
 
           Vrijheid kan betekenen dat we leven en handelen zoals we zelf ten diepste willen. Dat we dingen doen die we echt 
           graag willen, waar we écht goed in zijn en wat écht zinvol is. Daarvoor is zelfkennis nodig want de krachtigste
           remmende invloed komt uit het innerlijk. Allerlei onbewuste invloeden [onzekerheid, angst] kunnen ons onderuit
           halen en onze wilskracht verlammen.
 
           Veel mensen zijn innerlijk niet vrij. Ze nemen een passieve rol aan, onderworpen aan een maatschappelijk systeem,
           een (religieuze) subcultuur of stagnatie in een relatie. Dat ondermijnt hun welzijn en geluk. Zo kan men in een vrij
           en democratisch land leven, en toch veel onvrijheid ervaren. Geen besef hebben van een eigen doel in dit leven en  
           niet in staat zijn om er bewust naar toe te bewegen.
            
           Gebondenheid
 
           Het maatschappelijk systeem creëert enerzijds vrijheid, anderzijds gebondenheid. We zijn vrij om ons eigen leven
           te leiden. Maar in feite zijn we ‘gedwongen’ om in het systeem een plaats in te nemen en te leren leven met regels
           en wetten die de overheid voor ons vaststelt. 
 
           Naast de feitelijke (on)vrijheid kennen we een diepere (on)vrijheid - die van ons persoonlijke Zijn: wie ben ik
           en in hoeverre ben ik vrij om te handelen zoals ik wil? Door de gevolgen van tekorten in onze jeugd zijn we vaak
           niet vrij om te handelen.  
 
           Vaak woekert er 'ondergronds' een destructieve kracht voort, als consequentie van het geleden onrecht. Er wordt
           gedacht dat het opgelost is door de schuldige aan te wijzen (en te straffen). Maar de verdrongen emoties, zowel die
           van slachtoffers als van de daders, ziet men over het hoofd. Deze vormen de wortels die onrecht voortbrengen in
           het heden en de toekomst. 
                                                                                  
            Afbeelding invoegen Op het geestelijke erf, zowel binnen de sekten als in de christelijke kringen, worden (jonge) mensen
           dikwijls van hun vrijheid beroofd. Er zijn leiders die hun volgers misleiden, of beslissingen voor hen nemen in zaken
           waar die mensen zelf verantwoordelijk voor dienen te zijn. En ook dáár klinkt de boodschap van het Evangelie dat
           Jezus is gekomen om gevangenen vrij te maken.
          
           Waar Christus’ levenskracht zichtbaar zou moeten zijn, vindt er een enorme manipulatie plaats in het leven van  
           mensen. En dan zijn nog de 'moeilijke' onderwerpen [zoals seksueel misbruik] die vaak ontkend en weggestopt
           worden. Deze zaken, door velen als ballast meegedragen (niet eens expliciet in de Schrift behandeld), verdienen
           meer ruimte om aan de orde gesteld te worden. 
            
           Hulpverlening 
 
           De hulpverlening heeft handen vol, zowel de pastorale (psychosociale) als de reguliere GGz. Vaak is er een lang
           proces nodig om zich te ontworstelen aan de (pijnlijke) invloeden uit het verleden. Een belangrijk punt is erkenning,
           niet slechts voor de geleden pijn of ‘stoornis’ maar vooral voor wie men in wezen is. Wat is de unieke blauwdruk
           van de persoon in kwestie en hoe kan die zijn weg vinden om te doen waartoe hij/zij zich geroepen voelt.
          
           Erkenning is nodig om uit de verf te komen en de unieke ‘eigen kleur’ te durven laten zien. Onbewust worden er
           maskers gedragen (emoties ontkend of verborgen) en het is aan de hulpverlening om voorbij die façade te kijken.
          
           Overigens zijn er pastorale centra die het onderwijs bieden in herstel van identiteit (en vrijheid in Christus) waar                    men goede resultaten weet te bereiken. Het nadeel is dat er per school een specifiek mindset  gebruikt wordt -                    christfulness - dat qua jargon en mentaal concept niet overstijgend is. Daardoor niet verbindend ten opzichte van
           de seculiere ‘buitenwereld’.
 
           kerkkruiis_2.jpgChristenen
           Vrijheid kent vele gezichten.  Orthodoxe christenen voelen zich superieur ten opzichte van moslims, niet beseffend
           hoe onvrij en (ver)oordelend zijzelf zijn. Er wordt vals licht verspreid onder de vlag van God. Ouders vinden dat hun
           kinderen hetzelfde moeten geloven als zij en maken er een halszaak van. 
 
           Door lastige emoties uit te schakelen en zich achter het keurslijf te verschuilen, ontkracht men de Liefde. Terwijl de
           de liefde wil léven, verlichten en genezen. De realiteit onder ogen zien en grenzen stellen om edele kwaliteiten te
           ontwikkelen die verloren dreigen te gaan door conflicten en pijn. Liefde is meer dan een vrome gerichtheid op
           regels, bepaald door de hoop op beloning (in de hemel) en de drang om anderen te willen bekeren.