Ken uzelf

 
Onze cultuur  
 
Kenmerkend voor een cultuur - van een organisatie of samenleving - is een beperkte mate waarin de leden van die gemeenschap zich van de eigen cultuur bewust zijn.
 
Een ander kenmerk is de spirituele dimensie: de mate waarin men zich verbonden voelt met elkaar, met de natuur (of God) en het goddelijke Zijn.
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;::::::;;
                                          
 
Gnothi seauton: deze opdracht stond te lezen boven de tempel van Apollo in Delphi.. Een grondig zelfonderzoek was destijds van groot belang om zelfkennis te verwerven en antwoorden op levensvragen te vinden.

In onze cultuur is tot nu toe het voornamelijk doel van
de opvoeding om kinderen algemeen geldende gedragspatronen aan te leren. Er is nog maar amper aandacht voor zaken als levenskunst, zelfbeeld en eigenwaarde, gezonde overtuigingen en een zinvol leven ten gunste van het collectief.
 
De maatschappij functioneert gefragmenteerd, naar politieke en/of religieuze voorkeur, vanuit institutioneel eigenbelang. In naam van vrijheid worden overtuigingen in stand gehouden die de vitaliteit van het volk belemmeren. 
 
De beginselen van vrijheid en gelijkheid schieten door.
Neem vrijheid van meningsuiting die vaak in vrijheid van belediging uitmondt, of vrijheid van godsdienst-onderwijs die de sociale segregatie in de hand werkt.

Overtuigingen

Veel mensen hebben beperkte overtuigingen over het leven. Dat beïnvloedt hun levenskwaliteit en gezondheid.
 
Onze overtuigingen kunnen diep zitten; in onszelf, onze cultuur en zelfs in ons collectieve mens-zijn. In ons onbewuste deel van ons brein schuilen stokoude associaties, over man-vrouw bijvoorbeeld. De een dominant en de ander dienend en/of onderdanig. 
 
Zo zijn er sociale en religieuze constructies ontstaan die ons gedrag besturen en ons geweten manipuleren. Neem de christelijke traditie die ons bang maakt(e voor een straffende God en ons liet buigen voor de kerkelijke autoriteit. Er is een 'keurige' cultuur ontstaan die het oordelende denken stimuleert en 0ns belemmert om onze menselijkheid tot uitdrukking te brengen. 

Religie verloor haar moreel gezag, wetenschap nam de fakkel over. Er kwam niets voor op de plaats wat mensen bij elkaar houdt; geen grote idealen noch inspirerende (nationale) boegbeelden die ons vertellen waar dit land voor staat. 
 
Het populisme kreeg een vaste voet aan de grond. Elkaar de maat nemen is aan de orde van de dag. Het neoliberale mensbeeld mist een diepere vorm van zingeving en morele inspiratie.
 
 ‘'Het is heel moeilijk om dit systeem te doorbreken.
Een bestuurscultuur die in veertig jaar in één richting is gegaan, heb je niet in veertig dagen gekeerd''

               [Herman Tjeenk Willink, informateur 2021]

================================================= 
 

 
 
 
 
                                             
 


                                                                                                                  

     
                            
Normen en waarden - geluk of lijden? 
 
De machten en de krachten die onze cultuur vormen laten veel (jonge) mensen achter met het gevoel dat ze niet uniek zijn en minder waarde hebben.

Veel sensitieve en begaafde mensen/kinderen kunnen in het huidige (school)systeem niet floreren. Veel aandacht gaat naar hun tekortkomingen en minder naar hun unieke kwaliteit.  Dat tast hun zelfbeeld en eigenwaarde aan.
 
Veel (jonge) mensen leven in de schaduw waarbij zij slechts een deel van hun talenten kennen en gebruiken. Een belangrijk deel van hun potentieel blijft onbenut. 
 
Het oude Normaal
 
De prestatienorm regeert. Je bent beoordeeld op wat je presteert. Je móet voldoen en zo niet dan wordt je ziek,  burn-out of afgekeurd. Het willen voldoen aan de sociale verwachtingen zet mensen onder druk. Velen worstelen met zelfacceptatie en een gevoel van minder waard zijn.
             
Zolang onze cultuur in materiele waarden wortelt - als bezit, macht en status - creëert zij sociale ongelijkheid en existentiële pijn voor de verliezers: wie ben ik - vraagt menigeen zich af - wat is de zin van mijn leven?
 
Saving Normal 
Sa''''
Psychisch leed hoort bij het leven. Maar het stigma op de lijdende medemens lijkt haast nog groter dan dat op de échte psychiatrische kwalen. Steeds meer mensen met gewone levensproblemen vragen om hulp en krijgen medicatie,  Het internationaal gebruikt DSM-handboek - dat inmiddels ruim driehonderd stoornissen definieert - bewijst de westerse beheersingsdrang.

You can't be happy all the time'  [ Allen Frances]
 
           
Allen Frances (1942), een prominent Amerikaanse psychiater en voorzitter van DSM-4 - is nu een bekende criticus van DSM-5. In zijn boek Saving Normal schets hij de geschiedenis (en ontsporing) van de psychiatrie en de rol van Big Pharma. Hij stelt medicalisering van menselijk gedrag aan de orde en doet voorstellen om deze verontrustende ontwikkeling om te buigen.
 
Zijn uitgangspunt: een gemiddeld leven zit vol tegenslagen en frustraties en veel mensen missen de levenskunst en vaardigheden om daarmee om te gaan.
 
-------------------------------------------------------------